കെനിയ: പ്രപഞ്ചത്തിൽ നിന്നും അന്യം നിന്നും പോയേക്കാവുന്ന കൊളോബോസ് കുരങ്ങുകൾ ഇവിടെയുണ്ട്. ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യമായ കെനിയയിലെ ലേക്ക് നൈവാഷയുടെ പരിസര പ്രദേശങ്ങളിൽ എണ്ണത്തിൽ തുലോം തുശ്ചമായ സസ്തനിയെ കാണാൻ കഴിയുന്നത്.
മറ്റ് കുരങ്ങുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ് കൊളോ ബോസ്, തള്ളവിരലുകളില്ലാത്തതിനാലാണ് കൊളോബോസ്” എന്ന പേര് “വികൃതമാക്കപ്പെട്ട” എന്ന ഗ്രീക്ക് പദത്തിൽ നിന്നാണ് ” കിട്ടിയതെന്നാണ് നിഗമനം.
ഇവയുടെ കറുത്തതും വെളുത്തതുമായ നീളമുള്ള വെളുത്ത ആവരണം, മീശ, കുറ്റിച്ചെടിയുടെ ആകൃതിയുള്ള വാൽ, മുഖത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള താടി മറ്റു കുരങ്ങുകളിൽ നിന്നും വ്യത്യസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവയുടെ ഈ മനോഹാരിത തന്നെയാവണം അവയുടെ ഉൻമൂലനത്തിലേക്ക് വഴിവച്ചത്.
കെനിയയിലെ നൈവാഷാ തടാക പരിസരത്തും മൗണ്ട് കെനിയയിലുമാണ് ഇപ്പോൾ ഇവയെ കാണാറുള്ളതെന്ന് കെനിയയിൽ ഗൈഡായാ ഡാനി. സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്നും 10,000 അടി ഉയരത്തിലാണ് ഇവരയുടെ വാസം.
കറുപ്പും വെളുപ്പും തോളിൽ നിന്ന് താഴത്തെ പുറകിലേക്ക് നീളുന്ന വെളുത്ത മുടിയുടെ ‘യു’ ആകൃതിയിലുള്ള കയ്യില്ലാത്ത കുപ്പായം പോലെ കാണുന്നത് കൊണ്ട് വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും, അതേസമയം അംഗോളൻ കൊളോബസിന് കറുപ്പും വെളുപ്പും തോളിൽ മാത്രം തിളങ്ങുന്ന വെളുത്ത രോമങ്ങളുണ്ട്.
ലോക സസ്തനികളുടെ കൈപ്പുസ്തകത്തിൽ (The Hand book of Mammals of the world (1913)) ഇവയേയും 15 ൽ പരം ഉപജാതികളെക്കുറിച്ചും പറയുന്നുണ്ട്
വെല്ലുവിളികൾ
വേട്ടയാടൽ ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ കൊളോബസിന്റെ ഉന്മൂലനത്തിലേക്ക് നയിച്ചു.
ഒരു കാലത്ത് കൊളോ ബസ് അതിന്റെ മനോഹരമായ രോമങ്ങൾക്കായി അമിതമായി വേട്ടയാടപ്പെട്ടു. ചില ഗോത്രവർഗ്ഗക്കാർ അവരുടെ നൃത്ത വസ്ത്രങ്ങൾ, തൊപ്പികൾ, കരകൗശല വസ്തുക്കൾ എന്നിവ നിർമ്മിക്കാൻ അതിന്റെ രോമാവൃതമായ തൊലി ഉപയോഗിച്ചു.
1800 മുതൽ ദശലക്ഷക്കണക്കിനു കൊളോ ബസ് തുകലുകളാണ് മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് കയറ്റി അയച്ചിട്ടുള്ളത്, കെനിയൻ കരകൗശല ശാലകളിൽ മാത്രം പതിനായിരക്കണക്കിന് കൊളോ ബസിൻ്റെ തുകൽ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ കരകൗശലവസ്തുക്കൾ ഉണ്ടെന്നാണ് നാല് പതിറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുൻപുള്ള കണക്ക്.
കൊളോബസിന്റെ ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ഭീഷണി ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ നാശമാണ്.
മനുഷ്യരുടെ എണ്ണം വർദ്ധിക്കുകയും നഗരവൽക്കരണം , കൃഷിക്കും ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങൾക്കും റോഡുകൾക്കും ഇടമൊരുക്കാൻ വനങ്ങൾ വെട്ടിമാറ്റുന്നതും സുസ്ഥിരമല്ലാത്ത വികസന പുരോഗതിയിൽ അവർക്ക് അതിവേഗം വാസസ്ഥലം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ചില സംഘങ്ങളിൽ താൽകാലികമായി ഒന്നിലധികം പുരുഷന്മാർ ഉണ്ടായിരിക്കും, എന്നാൽ അവർ പക്വത പ്രാപിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ സംഘം വിട്ട് അവർ പോകും. എന്നിരുന്നാലും, പെൺ കുരങ്ങുകൾ അവരുടെ ജന്മഗ്രൂപ്പിനൊപ്പം ജീവിതകാലം മുഴുവൻ തുടരുന്നു. ഓരോ സംഘത്തിനും നന്നായി നിർവചിക്കപ്പെട്ട ഒരു പ്രദേശമുണ്ട്, അത് മറ്റ് ഗ്രൂപ്പുകളിൽ നിന്ന് അവയെ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
പ്രായപൂർത്തിയായ കൊളോബസ് പ്രത്യേകിച്ച് പുരുഷന്മാർ, ഗർജ്ജനം മുഴക്കുന്നു, അത് വനത്തിലുടനീളം പ്രതിധ്വനിക്കുന്നത് കേൾക്കാം. അവരുടെ പ്രാദേശിക സ്വഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, ഇണകളെ ചൊല്ലിയുള്ള വഴക്കുകൾ വളരെ അപൂർവമായി മാത്രമേ സംഭവിക്കാറുള്ളൂ, എന്നാൽ ഒരു പുരുഷ നേതൃത്വങ്ങൾ മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുമ്പോഴോ ഏറ്റെടുക്കുമ്പോഴോ ഉയർന്ന ശിശുഹത്യയും സംഭവിക്കാറുണ്ട്.
വിഷാംശമുള്ള ഇലകൾ തിന്നാൻ കഴിവുള്ളവയാണ് കൊളോബസ് കുരങ്ങുകൾ.
ഭക്ഷണം
അവർ പ്രധാനമായും ഇലകൾ തിന്നുന്നവരാണ്, കൂടുതൽ സമയവും മരച്ചില്ലകളിൽ ചെലവഴിക്കുന്നു, അവിടെ കാണപ്പെടുന്ന ഇളം ഇലകൾ കഴിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരാണ് കൊളോ ബസുകൾ. എന്നിരുന്നാലും, മറ്റ് വർഗ്ഗത്തിൽപ്പെട്ട കുരങ്ങുകൾക്ക് കഴിയാത്തവിധം വിഷലിപ്തമായ ഇലകൾ ദഹിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്നുള്ളതും ഇവയുടെ ത്യേകതയാണ്.
പ്രചനനം
ഇണചേരൽ മിക്കവാറും മഴക്കാലത്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെങ്കിലും വ്യക്തമായ പ്രജനനകാലം ഇല്ല. ശരാശരി 20 മാസത്തിലൊരിക്കൽ ഒരു കുരങ്ങ് പ്രസവിക്കും. നവജാതശിശുക്കൾക്ക് പിങ്ക് നിറവും വെളുത്ത രോമങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഏകദേശം ഒരു മാസമാകുമ്പോൾ അവ ക്രമേണ നിറം മാറാൻ തുടങ്ങുന്നു, ഒടുവിൽ ഏകദേശം മൂന്ന് മാസത്തിനുള്ളിൽ കറുപ്പും വെളുപ്പും നിറത്തോടു കൂടി സാധാരണ നിറം കൈവരിക്കുന്നു.
ശിശുക്കളെ അമ്മയുടെ വയറ്റിൽ ചുമക്കുന്നു, കുഞ്ഞുങ്ങളെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം പരിപാലിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശിശുമരണ നിരക്ക് ഉയർന്നതാണ്.
